خانواده اگرچه کوچک ترین واحد اجتماعی است، اما در عین حال اثرگذارترین واحد تربیتی در جامعه به شمار می رود، به گونه ای که می تواند منشأ تحولات فردی، اجتماعی و رشد ارزش های انسانی باشد.

خانواده از یک سو ، زمینه ساز شکوفایی استعدادها و رشد جسمی، اخلاقی، اجتماعی، عاطفی و عقلانی کودکان و نوجوانان است و از سوی دیگر، عامل مؤثری درشکل‌گیری ارزش‌ها، ایجاد فرهنگ و تمدن بشری به شمار می آید .

خانواده از جنبه های مختلف، جامعه را تحت تأثیرقرار می دهد :
کارکرد زیستی خانواده، ضامن بقای جامعه انسانی است و کارکرد پرورشی آن، زمینه ساز تربیت فرزندانی است که برای ساختن جامعه فردا، آماده می شوند.

تعادل روانی، عشق ورزی، تقویت اراده، رویارویی با مشکلات، میل به تلاش، سازندگی، نوآوری، ارتباط با خداوند ، همگی صفاتی هستند که خانواده، در شکل گیری و تقویت آنها مهم ترین نقش را بر عهده دارد .